Dziś zapraszam Was do siebie, czyli Kraina 'od zaplecza' :)

Dzisiaj nie będzie przepisu, ale za to zapraszam Was do mojej Krainy, czyli domowego, fotograficzno-stylizacyjnego kącika :)))

Zawsze marzyłam o małym domku, w zacisznym miejscu, ogromną ilością kolorowych kwiatów i krzewów, własnym warzywniakiem, kurnikiem oraz watahą starych i pokrzywdzonych przez los psiaków...
Od kiedy zaczęłam swoją przygodę z blogowaniem, do całej reszty doszło jedno pomieszczenie, w jasnych kolorach, z duuużym oknem już od samej podłogi, ogromną, drewnianą i ogromną półką na ścianie wypełnioną gadżetami...
Ale jak to bywa z marzeniami, ich spełnienie nie jest takie proste i oczywiste ;)

O ile warsztaty stylizacji i fotografii kulinarnej prowadzę (razem z mężem) w zaprzyjaźnionym i profesjonalnym studio u Łukasza, o tyle domowy warsztat odbiegał od ideału, a głównie mam na myśli wiecznie przybywające naczynia do fotografii, które mimo tego, że były pięknie poukładane, to porozkładane były dosłownie w każdym możliwym miejscu- w kuchennych szafkach, na lodówce, w komodach w salonie, pokoju córeczki, a nawet w sypialni...
Brrrr!

I w końcu stało się! :)))
Mam duże okno (może nie do podłogi, ale jest!), naczynia i gadżety wreszcie mają swoje miejsce w komódce (nie na całą ścianę, ale...), a wszystko to w otoczeniu jasnych kolorów :)
I pomimo tego, że nie wszystko się zmieściło (szkło, dzbanuszki, patery..., a jak wiadomo- gadżetów nigdy dość i ich ilość systematycznie się powiększa), jak również 'kącik' nie jest taki jak sobie wymarzyłam, to i tak jest dla mnie idealnie! :)

A teraz uchylę Wam rąbka tajemnicy- co Kraina ukrywa w szufladkach...
Sztućce, oczywiście w kontrolowanym chaosie ;) 

Niezbędne 'upiększacze' uporządkowane wg zasad łączenia kolorów na kole barw, hihiii ;)

Kiczowatych 'upiększaczy' do stylizacji cd. ;) 

Materiały w kolorach tęczy ;)

Tacki, deski i deseczki, z przewagą ulubionego drewna  <3 

A tak wygląda stanowisko pracy, na którym dzieje się magiczna gra światła z cieniem :)

A sielski domek i reszta...

No cóż "człowiek mu­si gdzieś dążyć; gdy osiągnie cel, od­czu­wa zwyk­le niepokój, pustkę" więc, by nie zwariować, jego realizację zostawiłam sobie na kiedy, kiedy indziej ;)

Dziękuję za odwiedziny, było mi bardzo miło Was gościć! :)))